تکرار ادبیات صلیبی به سبک فیلم z
در فیلم Z ساخته کاستا گاوراس، رهبر یک حزب سیاسی (ایو مونتان) در جریان میتینگی با ضربات یک مهاجم به سرش که توسط دیکتاتوری سرهنگان یونان اجیر شده، به قتل میرسد و بازپرسی (ژان لویی ترنتینان) وارد ماجرا شده تا حقیقت را کشف کند.
از همین روی همه مقامات را به بازجویی فرامی خواند؛ از رئیس پلیس تا دادستان و تا فرماندار و...
اما اتفاقی که میافتد، روایت همه این افراد درباره عمل فرد مهاجم و فرارش از صحنه کاملا شبیه بوده و همه آنها با یک جمله تمام میشود که:
«... پرید عقب یک وانت، مثل یک ببر، سریع و خشمگین....»
همین جمله تکراری است که بازپرس را به شک انداخته و باعث میشود تا به پشت پرده قضیه پی ببرد.
حالا چند روزی است که پس از گذشت حدود 20 سال غوغاهای جرج دبلیو بوش، مجددا کلمه «محور شرارت» یا Axel Evil به نحو گل درشتی از زبان برخی سران غرب تکرار میشود؛
اول وزیر دفاع اسرائیل، بعد در دیدار نخستوزیر انگلیس و نتانیاهو، بعد در کنگره آمریکا و بعد....
این کلمه که از دوران جنگهای صلیبی به جای مانده و از عبارات اصلی ادبیات صلیبی به شمار میآید، بعد از چندین قرن توسط رونالد ریگان در دهه 80 میلادی به کار رفت که کشورهای کوبا و ایران و سوریه و کره شمالی و... را محور شرارت خواند.
البته حدود 70 سال پیش از او وقتی ژنرال آلنبی (فرمانده نیروهای بریتانیا در خاورمیانه) فلسطین را اشغال کرد و بالای سر قبر صلاحالدین ایوبی (یکی از فرماندهای سپاه اسلام در آخرین جنگ صلیبی) رسید، شمشیرش را روی آن قبر کوبید و پس از 8 قرن فریاد زد:
«... اینک جنگهای صلیبی به پایان رسید...»!
اهمیت جنگهای صلیبی برای غرب از آن جهت است که این جنگها سنگینترین داغ تاریخی بر دل غرب صلیبی/صهیونی به شمار رفته و همچنان پس از 10 قرن باقی است، چنانکه وقتی جرج دبلیو بوش در سال 2003 میخواست دستور حمله به عراق را صادر کند، در سخنرانیاش تصریح کرد:
«... ما بر آستانه جنگ صلیبی جدیدی قرار گرفتهایم...»
صدها فیلم و سریال از اوایل شکلگیری هالیوود و از دوران سینمای صامت درباره این جنگها ساخته شد و شکستهای غرب صلیبی در آنها را پیروزی نمایش دادند و بسیاری از شخصیتهای جنگهای فوق (که به اعتراف خودشان جنایات بسیاری مرتکب شده بودند) در این فیلمها و سریالها، دلاور و فداکار نمایانده شدند؛ همچون رابین هود، ریچارد شیردل، سه تفنگدار، شاه آرتور، شوالیهها و کاملوت و...
ادبیات صلیبی در کتابها و نمایشات و حتی لباس و پوشش غرب نیز رسوخ کرد، کتاب خاطرات تونی بلر (نخستوزیر انگلیس در دوران جرج بوش و همراه و همپای او در اشغال عراق و افغانستان) مملو از این ادبیات بود.
آنها برای بسیاری از وقایع خود از همین ادبیات استفاده میکنند، جنگهای مهم را «Fight» یا «War» یا «Battle» نمیخوانند بلکه «Crusade» به معنی جنگ صلیبی میگویند. اطلاق کلمه «انکار» Deny به مخالفت با هولوکاست (انکار هلوکاست) نیز از همین ادبیات آمده، چنانکه در دوران قرون وسطی و بیدادگاههای انگیزاسیون یا تفتیش عقاید نیز به هرگونه مخالفت با کلیسای صلیبی، کلمه «انکار» اطلاق میشد.
مجسمه جایزه اسکار در واقع مجسمه یک شوالیه صلیبی است که به شمشیرش تکیه کرده و به باور برخی جامعهشناسان و طراحان هنری، کراوات نیز نشانه همین شمشیر شوالیههای صلیبی است که بر گردن آدمها بسته شده و میشود.